Eru rök álsinna fyrir því að drita niður álbræðslum um landið byggð á sandi?

Jónas Kristjánsson fjallar um græðgi byggðarlaga í álbræðslur í nýjasta örpistli sínum. Hann bendir á að þau sveitarfélög sem hæst hafa gargað um að fá álver eða hafa fengið, eru á hausnum og að ógæfa í fjármálum virðist fylgja álbræðslugræðginni. Ekki er hægt að minnast ógrátandi á Keflavík og Hafnarfjarðarbær er skuldum vafinn.

Álmengunarsinnar hafa jafnan hátt um að mikil atvinna og umsvif í efnahagslífinu fylgi álbræðslum. Hinsvegar ef hugsað er út í hvaða kjör þær álbræðslur sem hér hafa verið grátnar í gegn hafa fengið, þarf enginn að vera hissa þó álsveitarfélögin séu illa stöddd.

Allskyns aumingjastyrkir hafa verið veittir álrisunum fyrir að koma hingað á hjara veraldar og veita nokkrum hræðum atvinnu af mikilli miskunn sinni. Þeir hafa fengið hverja skattaundanþáguna á fætur annarri og orkuverð sem er aðeins helmingur af því sem þeim býðst í þriðja heims ríkjum eins og Brasilíu.

Það þarf því enginn að undrast þó það drjúpi ekki smjör af hverju álstrái og allur áróður þar um eru tómar blekkingar.